แนะนำว่าควรใช้เลนส์ค่อนข้งสว่างและโฟกัสได้รวดเร็ว ความเห็นส่วนตัวผมให้ความสำคัญกับประเด็นหลังมากกว่า เลนส์สว่างจำพวก F1.4, F1.8 ช่วยให้มองเห็นภาพในช่องมองได้อย่างชัดเจน แต่จะมีประโยชน์อะไรถ้ามันโฟกัสได้ช้ามาก ส่วนตัวแล้วผมเลือกใช้เลนส์ซูมที่มีขนาดรูรับแสง F2.8 เป็นซูมไวด์ชนาด 17-55mm หนึ่งตัวและเทเลซูมขนาด 70-200mm อีกหนึ่งตัว เลนส์เดี่ยวไวแสงอาจเหมาะกับคอนเสิร์ตที่ศิลปินนั่งหรือยืนร้องอยู่กับที่ แต่ไม่เหมาะกับคอนเสิร์ตร้องเต้นที่ใช้พื้นที่เวทีขนาดใหญ่ มีการเคลื่อนไหวตลอดเวลา ขนาดทางยาวโฟกัสที่ตายตัวทำให้การจัดองค์ประกอบทำได้ยาก รูรับแสงที่กว้างมากช่วยเพิ่มความเร็วชัตเตอร์ให้ไวขึ้น แต่ช่วงโฟกัสเพียงน้อยนิดก็ทำให้มีโอกาศพลาดสูงมากกว่า โดยเฉพาะเมื่อต้องถ่ายร็อคหรือแดนซ์คอนเสิร์ตที่ศิลปินทั้งร้อยทั้งเต้นกระโดดพล่านไปมาทั่วเวที
เลนส์ซูมไวแสง F2.8 ความสว่างของเลนส์ระดับนี้เพียงพอที่จะทำให้กล้องหาโฟกัสได้รวดเร็วแม่นยำ และการที่ทางยาวโฟกัสปรับเปลี่ยนได้ มันจึงช่วยให้จัดองค์ประกอบได้หลากหลายกว่า แน่นอนว่าเลนส์กลุ่มนี้มีราคาสูงพอควรแต่มันก็ช่วยเพิ่มโอกาศได้ภาพดีดีขึ้นอีกมาก เลนส์ซูม F4 ถ้าเป็นช่วงเลนส์ไวด์ยังถือว่าใช้งานได้ดีมุมภาพที่กว้างช่วยให้การโฟกัสภาพด้วยระบบออโต้ไม่เป็นปัญหามาก แต่ถ้าเป็นเลนส์เทเลซูมอย่าง 70-300 F4-5.6 คุณจะรู้สึกหงุดหงิดกับอาการวืดวาดไปมาของระบบโฟกัส และอาจต้องรอถ่ายในจังหวะที่แสงบนเวลีสว่างมากพอ
กล้องและเลนส์เพียงตัวเดียวจะให้ความคล่องตัวสูงเมื่อต้องเบียดกับผู้คนจำนวนมาก แต่มันก็ทำให้คุณต้องตัดสินใจว่าควรใช้เลนส์ตัวไหนดี เลนส์เทเลซูมช่วง 70-200mm หรือ 80-200mm ช่วยให้คุณเก็บภาพศิลปินได้อย่างใกล้ชิด จับอารมณ์ภาพได้จะแจ้ง ขณะที่เลนส์ซูมไวด์ช่วง 16-35mm, 17-40mm หรือ 17-55mm เก็บบรรยากาศแสงสีความยิ่งใหญ่ของเวทีคอนเสิร์ตได้ดีกว่า เลนส์ฟิชอายให้มุมมองแปลกน่าตื่นตาตื่นใจแต่ก็เหมาะกับการถ่ายในระยะประชิด ถ้าเลือกไม่ได้และจำเป็นต้องพกเลนส์มากกว่าหนึ่งตัวแนะนำให้ใช้กระเป๋ากล้องแบบคอดเอว หรือซองใส่เลนส์จำพวก Lens Pouch ไม่แนะนำให้สะพายกระเป๋ากล้อง เพราะมันจะเหนี่ยวรั้งทำให้เคลื่อนไหวไม่สะดวก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น